ปีที่แล้ว เพื่อนคนหนึ่งให้ของขวัญฉันด้วยเสื้อโอเวอร์เชิ้ตยีนส์เท่ๆ มันทำมาจากผ้าเดนิมญี่ปุ่นที่สวยงามและได้สัดส่วนอย่างสวยงามสำหรับรูปร่างที่ออกจะกลมเล็กน้อยของฉันแบบคนเอเชียมากๆฉันเข้าใจผิดคิดว่ามาจากแบรนด์ญี่ปุ่น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเพื่อนบอกว่าแต่งงานกับผู้หญิงญี่ปุ่นและอาศัยอยู่ในโตเกียว ฉันเดาว่าอเมริกัน “ไม่” เขาแก้ไขฉัน “นี่เป็นท้องถิ่น”อ่าน: ทุนสร้างสรรค์: ผู้ผลิตมีดใน
กัวลาลัมเปอร์เปลี่ยนใบมีดเหล็กธรรมดาเป็นงานศิลปะ
จากนั้นเขาก็เริ่มบอกฉันว่าเขาชอบเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่ผลิตโดย Fahmy Ismail ดีไซเนอร์ท้องถิ่นผ่านทางแบรนด์ Kerbside&Co ของเขามากแค่ไหนKerbside&Co มีจุดมุ่งหมายเดียว Fahmy ผู้ชื่นชอบเดนิมอเมริกันมายาวนาน ผลิตเสื้อผ้าเดนิมที่สวยงามและเสื้อผ้าทำงานฝีมือดี
ชิ้นงานเหล่านี้ไม่ได้มีไว้สำหรับเหล่าแฟชั่นนิสต้าที่ฉูดฉาด แต่สำหรับบุรุษและสตรีผู้มีความแตกต่าง ผู้ชื่นชอบคุณภาพ งานฝีมือ และความเรียบง่ายของสินค้าที่ดูเหมือนใช้ประโยชน์ได้
อ่าน: ทุนสร้างสรรค์: ตลาดแผงลอยของเกษตรกรของเธอกลายเป็นหนึ่งในบริษัทไอศกรีมที่เจ๋งที่สุดในสิงคโปร์
คุณเคยเป็นแฟนเดนิมหรือไม่? คุณคิดว่าอะไรทำให้เกิดความรักครั้งนี้?
ฉันคิดว่าตลอดช่วงวัยรุ่นที่อ่าน Smash Hits และ
NME ได้จุดประกายความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับวัฒนธรรมสมัยนิยมที่ติดตามฉันมาหลายปี Levi’s 501s แบบขาดๆ แจ็กเก็ต Harrington สุดคลาสสิก และรองเท้าของ Dr. Marten ทั้งหมดนี้ทำให้ฟาห์มีวัยรุ่นหลงใหล ฉันคิดว่าครั้งแรกที่ฉันเก็บเงินจริงๆ เพื่อซื้อ Levi’s 501s ตัวแรกจาก Far East Plaza ในราคา 65 ดอลลาร์สิงคโปร์ คือวันที่ย้อนกลับไปในปี 1990 ที่ฉันรู้ว่าตัวเองตกเบ็ด ไลน์ และจมสำหรับกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน
ฉันเข้าใจว่าคุณมีคอลเลกชันขนาดใหญ่จริงๆ ใหญ่แค่ไหน?
ฉันไม่สามารถพูดได้จริงๆ ว่ามันมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับนักสะสมที่จริงจังคนอื่นๆ – อาจมีเพียงประมาณ 300 ชิ้นที่จุดสูงสุดของมัน เป็นเรื่องน่ายินดีมากที่ได้ซื้อชิ้นส่วนวินเทจเหล่านั้นทีละชิ้นตั้งแต่ปี 1994 เป็นต้นมา ถ้าจำไม่ผิด ในเวลาต่อมา การประมูลบน eBay เป็นเพื่อนที่มั่นคง และในตอนนั้นฉันไม่มีการแข่งขันมากนักในการไล่ตามชิ้นส่วนที่เป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เว้นแต่สำหรับชาวญี่ปุ่นหรือชาวยุโรปที่แปลกประหลาดซึ่งมีกระเป๋าที่ลึกกว่ามาก
มันมาถึงจุดที่พื้นที่เริ่มจำกัด ฉันเริ่มแจกชิ้นส่วนที่มีค่าน้อยกว่า จากนั้นฉันก็หยุดทำอย่างนั้นเพราะฉันคิดว่าฉันเสียเงินไปสองสามแกรนด์จากการทำตัวทะลึ่งเกินไป ในช่วงกลางทศวรรษที่ 2000 ฉันขายคอลเล็กชันจำนวนมากออกไป ตอนนี้ฉันเก็บเสื้อผ้าชิ้นโปรดของฉันไว้ประมาณ 20 ชิ้นเท่านั้น ส่วนใหญ่เป็นลีวายส์ ท็อปส์ซูวินเทจ แจ๊กเก็ตและเดนิมวินเทจทั้งหมดถูกกำจัดออกไปไม่ว่าจะดีหรือแย่กว่านั้น
เครดิต : รีวิวซีรี่ย์เกาหลี | ลายสัก | รีวิวร้านอาหาร | โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | เรื่องย่อหนัง
